من با پدر و مادرم در اردوگاه پناهجویان كوانكان در کشور گینه آفریقای غربی بزرگ شدم.
ما برای فرار از جنگ داخلی در کشور خود ، لیبریا ، که همسایه گینه است ، به کوآنکان رفتیم. من از زندگی در یک جامعه نسبتاً همگن به محلی رفتم که مردم به زبانهای مختلف صحبت می کردند و فرهنگهای مختلفی را تمرین می کردند.
در ابتدا دشوار بود زیرا من در درک و ارتباط با افراد اطرافم مشکل داشتم. به عنوان کسی که ارزش داشتن مکالمه و گذراندن وقت با دیگران را دارد ، برای من سخت بود که تعاملات اجتماعی ام با موانع زبانی و فرهنگی محدود شود...