رقابت برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آخرین مرحله خود را طی کرده است ، زمان مناسبی برای تأمل در یک سیستم انتخاباتی است که هیچ تضمینی برای انتقال نامزدی که بیشترین آرا را به کاخ سفید دارد ، ارائه نمی دهد.

این اتفاق چهار سال پیش رخ داد ، زمانی که نامزد حزب دموکرات ، هیلاری کلینتون ، تقریباً سه میلیون رای بیشتر از رقیب جمهوری خواه خود ، دونالد ترامپ ، کسب کرد. با این حال وی از طریق م institutionسسه ای ، کالج انتخابات ، که سازندگان قانون اساسی 1787 به عنوان سدی برای دموکراسی مستقیم ایجاد کردند ، به مقام ریاست جمهوری دست یافت. انتخاب کنندگان ایالت ها و نه مردم تصمیم نمی گیرند چه کسی برنده شود.

آنچه در سال 2016 اتفاق افتاد ، زمانی که ترامپ به لطف 79،646 رای در میشیگان ، پنسیلوانیا و ویسکانسین به ریاست جمهوری دست یافت ، می تواند دوباره تکرار شود. در اینجا نحوه کارکرد آن و اینکه چرا 538 و 270 مهمترین اعداد در انتخابات ایالات متحده هستند ، آورده شده است.

دانشکده انتخاباتی متشکل از 538 انتخاب کننده است که تعداد آنها بر اساس نمایندگان 50 ایالت در کنگره است. واشنگتن دی سی ، که یک ایالت نیست ، سه انتخاب کننده به خود اختصاص داده است. ایالتی که بیشترین انتخاب را دارد کالیفرنیا (55) و پس از آن تگزاس (38) ، نیویورک (29) و ایلینوی (20) قرار دارند. هفت ایالت کم جمعیت دارای سه انتخاب کننده هستند.

همه به جز دو ایالت و واشنگتن دی سی بر اساس اصل “بردن همه” عمل می کنند – هر چیزی بیش از 50٪ به معنای پیروزی در یک ایالت است.

چهار سال پیش ، ترامپ تنها با 0.2 ، 0.7 و 0.8 درصد واحد میشیگان ، پنسیلوانیا و ویسکانسین را از آن خود کرد ، اما آنها آرا elect سه ایالت 16 ، 20 و 10 را به وی جلب کردند که وی را در رده اول قرار داد: 270 رأی انتخاباتی لازم است برنده شدن

کالج انتخاباتی ایالات متحده برای دهه ها مورد استقبال مردم نبوده است.

طراحان قانون اساسی ایالات متحده ، انتخاب كنندگان را مردانی خردمند و آگاه تصور می كردند كه می توانند رای مردم را برای رد نامزدهای نامناسب برای تصدی پست منفی كنند.

همانطور که الکساندر همیلتون ، یکی از پدران بنیانگذار آمریکا گفت: “احساس مردم باید در انتخاب (رئیس جمهور) عمل کند.” اما “به همان اندازه مطلوب است که انتخابات فوری توسط مردانی انجام شود که توانایی تجزیه و تحلیل ویژگی های متناسب با پایگاه را دارند.”

او نوشت ، “به دلیل خرد و درک آنها ،” مسئولیت رئیس جمهور هرگز به عهده هیچ شخصی نخواهد بود که در درجه برجسته ای نباشد و دارای شرایط لازم باشد. “

به عبارت دیگر ، قرار بود کالج انتخاباتی یک نهاد مشورتی باشد که اعضای آن قدرت لغو بازگشت انتخابات را دارند. این هرگز اتفاق نیفتاده است.

در عوض ، انتخاب کنندگان توسط حزب خود منصوب می شوند ، متعهد می شوند که به آن رأی دهند و به سادگی نتایج انتخابات را دنبال می کنند.

این سیستم برای دهه ها مورد پسند نبوده است. آخرین نظرسنجی در این باره توسط گالوپ در ماه سپتامبر ، 61 درصد از آمریکایی ها را به لغو کالج انتخاباتی نشان داد. مانند اکثر مسائل در یک کشور با اختلافات سیاسی عمیق ، نگرش ها متفاوت است: 89٪ دموکرات ها، 68٪ مستقل ها و 23٪ جمهوری خواهان می خواهند رئیس جمهور با رای مستقیم مردم انتخاب شود.

سیستم کالج های انتخاباتی از ایالت های کوچکتر طرفداری می کند.

چرا این همه مخالفت وجود دارد؟ برای اولین بار ، کالج انتخاب مقیاس ها را به نفع ایالات کوچکتر راهنمایی می کند. مثال: وایومینگ ، با جمعیتی در حدود 560،000 نفر ، دارای سه رأی انتخاباتی است. کالیفرنیا با تقریبا 40 میلیون نفر ، 55 رای دارد. بنابراین ، رای دهندگان وایومینگ بیش از چهار برابر رای دهندگان در کالیفرنیا نفوذ دارند.

قوانین پیروز شدن در همه مورد هدف انتقادها قرار گرفته است زیرا آنها در ایالات کاملاً دموکراتیک یا جمهوری خواه رای بی نتیجه می دهند. به عنوان مثال ، در سنگرهای دموکراتیک کالیفرنیا و نیویورک ، نتیجه یک نتیجه قبلی است. بنابراین در سنگرهای جمهوری خواهان مونتانا و وایومینگ است.

کشورهایی که نتیجه آنها نامشخص است ، به عنوان ایالات نوسان یا ایالات میدان جنگ شناخته می شوند ، توسط مبارزات انتخاباتی رقیب توجه زیادی را به خود جلب می کنند.

امسال ، ترامپ و جو بایدن ، رقیب دموکرات او ، بیشتر وقت و پول خود را صرف این کرده اند که در سه ایالت که ترامپ در سال 2016 کمتر از یک درصد (ویسکانسین ، میشیگان و پنسیلوانیا) و سه کشور حاشیه او کمی بیشتر بود ، پیروز شود اما هنوز کوچک است (آریزونا ، فلوریدا و کارولینای شمالی).

بر اساس سرویس تحقیقات کنگره ، حداقل 700 تلاش برای اصلاح یا لغو کالج انتخاباتی صورت گرفته است ، بیشتر از هر موضوع اصلاح قانون اساسی. در اصلاحیه سال 1960 سه رأی انتخاباتی به ناحیه کلمبیا اختصاص یافت.

مهم نیست که چه کسی در ماه نوامبر پیروز شود ، مطمئناً خواستارهای جدیدی برای لغو کالج انتخاباتی برای اجازه دادن به شهروندان برای انتخاب مستقیم رئیس جمهور خود وجود دارد ، روشهایی که در اکثر کشورهای دموکراتیک استفاده می شود.

اما نفس خود را حفظ نکنید. تغییر در گوشه و کنار نیست. این نیاز به یک اصلاحیه قانون اساسی است که به دو سوم مجلس نمایندگان ، دو سوم مجلس سنا و سه چهارم ایالت ها نیاز دارد.

در آمریکای دو قطبی تصور توافق در این مقیاس دشوار است.