چنانچه بچهها ناچار به تصمیمگیری به جهت تعیین پدر و مادرشان شوند همواره نسبت به والدینی که او را به جهت زندگی گزینش نکردهاند احساس گناه خواهند کرد و همین حساس آنها را آزار خواهد داد. به خصوص نباید از بچهها در همین باره یا در گزینه اینکه میخواهد اصلی کدامیک از دو والد زندگی کند، نظرخواهی شود، زیرا بچهها غالبا در سنین پایین ۱۲ سال قادر به تصمیمگیری نمی باشند و خوبتر است پدر و مادر در این ارتباط خودشان تصمیم بگیرند و هر زمانه که تصمیمشان درباره همگی چیز قطعی شد ماجرا را به نوباوه اعلام کنند. به صورت کلی گرایش کودکان به تقلید از خلق پدر و مادر تماما طبیعی است و نوباوه حیاتی انجام همین عمل می خواهد تشابه جنسیتی خویش را مهم پدر و مادرش به تصویر بکشد. هنگامی که والدین قصد صدا زدن فرزند خویش را دارند، اضطراری است، فرزند خویش را همواره اصلی احترام صدا بزنند و نام او را ریز و سبک ادا نکند و لذا مناسب هست تا کودک را مهم تعبیر شما و یا این که اهمیت نام او را دارای طولانی تر کردن «آقا» خطاب کنند. مهارت های بدنی بخش مهمی از پیشرفت خیالی و جسمی بچه است. کوچولوی شما گوشهای ایستاده و با نگاه نگرانش چشم از شما برنمیدارد. مادر به واسطه این که پس از ولادت بچه کنار او بوده، فاصله نزدیک تری حساس فرزند دارد. تعجب نکنید. درصورتیکه او از شما یک غول بیشاخ و دم تولید و ترسش را علنی کرد. خودتان خوبتر از هر کسی میبینید که درصورتیکه صرفا یک نفر در این غائله بیتقصیر باشد، او هیچکس جز ش نقاشی کودکانه کودک شما نیست. خوش رنگ ترین نگار عاشورا، ایستادگی و جانفشانی آنها می باشد که از ساعتی که صدای زنگ شتران از مدینه بلند شد در پرده حماسه عاشورائیان ظاهر شوید و از آغاز مسافرت بر سرلوحه قلبشان نقش بست. به گفته فدایی، رفتارهای اخلاقی از حدود سه سالگی به آن‌گاه آموخته می شوند و بخش اکثر تدریس اخلاقی هم تا حدود هفت سالگی خاتمه پیدا می کند در واقع پدر و مادر بایستی متوجه همین سن بحرانی باشند؛ سنی می باشد که کودک از حیث اخلاقی نقش می پذیرد. یافتهها نشان اعطا کرد دلبستگی مادرانه به صورت مستقیم بر ذهنآگاهی مادر، تنیدگی والدینی و شیوههای فرزندپروری اثر میگذارد و به شکل غیرمستقیم و از روش تنیدگی والدینی و میزان مرغوب بودن نگهداری مادرانه بر مشکلات رفتاری نوباوه اثر گذاری میگذارد. در صورتی که تنشهای بین والدین به شکل مداوم باشد و آراسته تکرا رشود، علامتها دیگری مثل افسردگی هم در بچه رخ میگیرد. والدین او‌لین آموزگاران هستند که کودکان در مکتب خانواده از آن ها آموزش می بینند. بچهها عشق و علاقه به بازی را از دست می‌دهند و نسبت به اسباببازی بیتفاوت میشوند. بچهها زمانی در همین حالت قرار میگیرند زودرنج و اساسی میشوند و حیاتی کوچکترین بهانهای به فغان میافتند.
